Nikłe pozostałości średniowiecznego zamku rozebranego w połowie XVII wieku.
Przebudowany i częściowo zrekonstruowany zamek którego początki sięgają XII wieku. Jedna z wizytówek stolicy Słowenii.
Zamek miejski wkomponowany w umocnienia miasta z czasem przekształcony w magnacką rezydencję.
Zamek siedziba rodu Mariassych wzniesiony w końcu XIII wieku następnie rozbudowany na przełomie XV i XVI wieku.
Zamek wzniesiony przez króla Szwecji w drugiej połowie XVII wieku.
Kościół obronny siedmiogrodzkich Sasów z dobrze zachowanymi umocnieniami z przełomu XV i XVI wieku.
Malowniczo położone ruiny gotyckiego zamku zbudowanego przez rycerzy Zakonu Joannitów.
Wzniesiony w XVI wieku zamek siedziba rodu von Fircks uważany obecnie za najciekawszy przykład klasycyzmu na Łotwie.
Zachowane umocnienia otaczające początkowo romańską rotundę a później gotycki kościół.
Zamek wzniesiony w XIII w. przez piastowskich książąt opolskich. Przebudowany przez Jana Sedlenickiego z Choltic w latach 1534-48 w renesansową rezydencję. Zniszczony w czasie wojny trzydziestoletniej.
Nizinny zamek wzniesiony na planie okręgu w XIII w. Przebudowany w wieku XVII a następnie w wieku XIX i pozbawiony cech obronnych.
Ruiny wzniesionego pod koniec XIII wieku zamku będącego siedzibą biskupów kurlandzkich. Po sekularyzacji należał do Rzeczpospolitej i był siedzibą powiatu. Rozebrany w XVIII wieku.
Na wysokim wzgórzu górującym nad wsią zachowały się ruiny zamku strzegącego dawnej granicy polsko-węgierskiej i biegnącego tędy szlaku handlowego.
Budynek urzędu miasta wzniesiony na fundamentach niewielkiego miejskiego zamku.
Jeden z najlepiej zachowanych średniowiecznych zamków jaskiniowych. Turystyczna wizytówka Słowenii.
Najlepiej zachowany obronny kościół siedmiogrodzkich Sasów wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Ruiny dwukondygnacyjnego budynku być może pozostałość bizantyjskiej budowli o charakterze obronnym.
Przebudowany na barokową rezydencję zamek, którego początki sięgają XII wieku z zachowaną niewielką ilością gotyckich pozostałości.
Jeden z lepiej zachowanych zamków chłopskich służący dawniej okolicznej ludności jako miejsce schronienia w razie zagrożenia.
Zamek wzniesiony w połowie XIV wieku przez księcia Henryka XV Bawarskiego. W wieku XVI przebudowany w stylu renesansowym. W wieku XVIII pozbawiony został cech obronny a następnie przekształcono go w neogotycką rezydencję.
Jeden z zachowanych tzw. „zamków chłopskich” nie zamieszkiwany na stałe ale mających cechy refugialne dla okolicznych mieszkańców.