Zamek w Zawichoście

Jak piszą w swych kronikach Janko z Czarnkowa i Jan Długosz król Kazimierz Wielki był fundatorem murowanego zamku w Zawichoście. Pierwsze wzmianki o tej miejscowości pojawiają się już w bulli papieskiej z roku 1148. Początkowo istniał tu obronny gród położony pośród nadrzecznych bagien strzegący przeprawy przez Wisłę. Pełnił on również funkcję siedziby kasztelani.

Zamek kazimierzowski wzniesiony został na lewym brzegu Wisły. Nie jest pewne czy zbudowano go na reliktach wcześniejszego grodu. Niestety późniejsze zniszczenia gotyckiej budowli uniemożliwiają jej odtworzenie. Był to raczej obiekt niewielki o czym wspominają zachowane opisy. Prawdopodobnie w XVI wieku zamek został rozbudowany. Składał się z dwóch stojących naprzeciw siebie murowanych budynków połączonych murami z blankami. Wjazd do zamku prowadził przez przygródek otoczony drewniano-ziemnymi wałami.

Jak wiele innych polskich zamków również ten został zniszczony przez Szwedów podczas „potopu” w roku 1657. Był to kres jego funkcjonowania. W roku 1678 dokonano częściowej rozbiórki ceglanych murów. Dzieła zniszczenia dopełniła Wisła której koryto w roku 1813 uległo zmianie zatapiając ruiny. Podobno jeszcze na początku XX wieku przy niskim stanie wód rzeki można było dostrzec pozostałości zamkowych murów.