Kościół obronny w Vulcan

 ( niem.Wolkendorf; węg.Szászvolkány  )

Pierwsza wzmianka o wsi pojawia się 1377 roku. Jednak już w XIII wieku zamieszkujący ją Sasi wznieśli romański kościół. Wieś wraz z kościołem została zniszczona w czasie najazdu tureckiego w 1421 roku. Zniszczenia były tak poważne, że król węgierski Zygmunt Luksemburski na jedenaście lat zwolnił ocalałych osadników z płacenia podatków aby mogli odbudowali osadę. W 1432 kościół został odbudowany w stylu gotyckim.

Na przełomie XV i XVI wieku świątynia zostaje otoczona murem obronnym o wysokości 10m. Wzniesiono go na planie częściowo prostokąta, a częściowo półokręgu. Południowa i zachodnia kurtyna muru były poprowadzone prosto pod lekko rozwartym kątem. Końce kurtyn połączono murem biegnącym po łuku. W ścianach kurtyn umieszczono machikuły i otwory strzelnicze. Dostępne były z otaczającego umocnienia ganku dla straży.  W obwód muru wkomponowano cztery kwadratowe wieże wyposażone w machikuły i otwory strzelnicze. Trzy były zwieńczone dachem czterospadowym jedna jednospadowym. Przy wieży zachodniej umieszczono w murze bramę zabezpieczoną opuszczaną drewnianą okutą broną i machikułami. Po wewnętrznej stronie mury umieszczono dwukondygnacyjne spichlerze, w których mieszkańcy wsi gromadzili zbiory. Pozwalały przetrwać nawet w razie długiego oblężenia.

W 1529 roku wioska została zniszczona w czasie najazdu wołoskiego księcia Petru Raresa. Kolejny raz Wołosi niszczyli osadę w 1599 i 1603 roku. Jednak największa tragedia miała miejsce 23 września 1611 roku. Wojska siedmiogrodzkiego księcia Gabriela Batorego zaatakowały wieś. Chociaż mieszkańcom udało się schronić za murami twierdzy to nie zdołali jej obronić. Napastnicy sforsowali mury i wdarli się do środka. Wymordowali wszystkich łącznie z kobietami i dziećmi. Podpalili dzwonnicę, w której schronili się ostatni obrońcy. Tylko pięciu  mieszkańców wsi przeżyło pogrom. Kościół był  tak zniszczony, że przez ponad 50 lat można było korzystać tylko z niewielkiej kaplicy. Dopiero 1632 roku rozpoczęto odbudowę twierdzy, a w 1665 roku kościoła. W 1794 roku po zachodniej stronie świątyni wzniesiono nową dzwonnicę.

Saska twierdza przetrwała do naszych czasów. Niestety dziś jej główna brama jest zasłonięta zbudowanym w 1893 roku budynkiem ratusza. Nowe wejście w obręb murów znajduje się w murze północnym. Zobaczyć można dobrze zachowane dwupoziomowe spichlerze dostawione do murów.