Dwór obronny Svitene

W 1505 roku Mistrz Zakonu Walter von Plettenberg przekazał posiadłość Svitene w lenno rycerzowi  Otto von Grothus. W posiadaniu jego rodu znajdował się ona przez 300 lat. Po śmierci Ottona jego synowie podzielili majątek tworząc trzy linie rodowe. Svitene przypadło średniemu Thomasowi. Jego syn Georg pod koniec XVI wieku wzniósł murowany dwór mieszkalny na planie wydłużonego prostokąta o wymiarach 42x11m. O jego cechach obronnych świadczyły ponad  metrowej  grubości mury, w których ukryto klatki schodowe. Budynek zwieńczony był dwuspadowym dachem tworzącym na krawędziach trójkątne naczółki. Usytuowany został w zakolu rzeki Virsite, która osłaniała go od południa i wschodu. Z dwóch pozostałych stron zabezpieczał go kamienny mur. Drzwi wejściowe do budynku chroniła opuszczana metalowa krata. Wszystkie okna na parterze były zakratowane.

W 1788 właścicielem majątku został rosyjski feldmarszałek hrabia Johann Martin von Elmpt. Jego syn generał porucznik armii rosyjskiej Philip Elmpt na początku XIX wieku przebudował dwór w klasycystyczny pałac. Budynek wydłużono w kierunku płd.-wsch. a od tyły powiększono o 8,8m. Dzięki temu jego wymiary to 51,8×18,9m. Za czasów hrabiego Philipa nie została ukończona i kontynuowali ją jego spadkobiercy.

W 1893 roku właściciel Mezotne książę Antoni Lieven wykupił i wydzierżawił majątek Svitene. Po I wojnie światowej w niepodległej Łotwie posiadłość księcia znacjonalizowano. Zrujnowany pałac zaadaptowano na szkołę. Obecnie odnowiony klasycystyczny pałac w niczym nie przypomina obronnej budowli. Mury dworu przetrwały jednak w jego wnętrzu. W budynku nadal działa szkoła od 2011 roku muzyczno-artystyczna.