Wieża obronno-mieszkalna w Sędziszowej

Wieś Sędziszowa będąca obecnie częścią Świerzawy, położona jest w dolinie rzeki Kaczawy. W obrębie zabudowań dworskich zachowała się średniowieczna wieża mieszkalna. Wzniesiona została zapewne w XIV wieku, kiedy wieś należała do Lupolda de Uchtericz poddanego księcia Henryka jaworskiego.

Wieża w Sędziszowej została zbudowana z kamienia na planie prostokąta o wymiarach 22,5×25. Otaczał ją wał ziemnym i nawodniona fosą. W późniejszym okresie wzniesiono mur obwodowy. Pierwotnie prawdopodobnie posiadała trzy kondygnacje.  Ostrołukowy portal prowadził z dziedzińca wprost do wnętrza wieży. Na piętrze znajdowała się reprezentacyjna sala, natomiast część mieszkalna była na wyższej kondygnacji. Wnętrza nie posiadały ścian murowanych. Była to typowa siedziba rycerska.

Grube mury, małe okna i fosa  zapewniały mieszkańcom bezpieczeństwo, jednak nie zapewniały komfortu. Na przełomie XV i XVI wieku nastąpiła rozbudowa założenia. Wieże nadbudowano o jedna kondygnację. W obrębie dziedzińca wzniesiono także dwa nowe budynki. Prace te można przypisać rodzinie Nimptschów, do których wtedy należała Sędziszowa. Powoli wieża traciła swój obronny charakter stając się częścią nowożytnego dworu. Kolejna rozbudowa miała miejsce na początku XVII wieku. Informuje o tym bogato zdobiony portal z datą 1603.  W XIX wieku zgodnie z ówczesna modą, wieżę zwieńczono neogotyckim krenelażem.

Obecnie budynki wykorzystywane są jako siedziba urzędu. Wieża nie jest udostępniona do zwiedzenia.