Kościół warowny w Saschiz

(niem. Keisd, węg. Szászkézd)

Wieś już w połowie XII wieku była zamieszkana przez Szeklerów. Około 1231 roku w ich miejsce zostali sprowadzeni osadnicy niemieccy zwani Sasami.  Osada należała wówczas do opactwa cystersów z Cirty. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1309 roku. Była to bazylika wzniesiona w stylu romańskim. W latach 1493-96 w jej miejsce zbudowano późnogotycki kościół pod wezwaniem św. Stefana pierwszego króla Węgier. Na początku XVI wieku miała miejsce inkastelacja kościoła. Na poddaszu nawy głównej oraz sporych rozmiarów prezbiterium utworzono obronną galerię wyposażoną w otwory strzelnicze. Wsparto ją na 22 przyściennych filarach ślepych arkad. W latach 1840-78 miała miejsce przebudowa i rozbudowa kościoła.

Obok kościoła wzniesiona została wolnostojąca wieża. Po przebudowie w 1677 roku przypomina Wieżę Zegarową z Sighisoary. Przekształcona została w dzwonnicę a hełm wieży uzyskał obecną formę w 1832. W 1986 roku została poważnie uszkodzona przez trzęsienie ziemi. Po renowacji dach ozdobiony jest emaliowanymi  płytkami, w różnych kolorach,

Kościół i wieża były otoczone murem obronnym co potwierdziły badania archeologiczne. Rozebrano go w XIX wieku. W 1999 roku Kościół w Saschiz wraz sześcioma podobnymi obiektami zbudowanymi w średniowieczu przez siedmiogrodzkich Sasów został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.