Zamek w Rytrze

Na stromej górze, nad brzegiem Popradu wznoszą się ruiny królewskiego zamku w Rytrze. Przypuszcza się, że pierwotnie stał tu zameczek rycerski. Jednak już w roku 1312 poświadczony jest jako własność Władysława Łokietka. Powstał najprawdopodobniej na przełomie XIII i XIV wieku. Usytuowany na kulminacji góry, składał się z zamku właściwego oraz chronionego wałem podzamcza. Założony na planie nieregularnym wykorzystującym walory obronne miejsca zamek otaczał mur, a od południa dziedziniec zamykał budynek mieszkalny. Przy murze zachodnim stanęła wysoka cylindryczna wieża o 10 metrowej średnicy. Wjazd do zamku prowadził przez warowną bramę, usytuowaną we wschodnim odcinku muru obwodowego. Warownia strzegła biegnącego wzdłuż Popradu szlaku handlowego na Węgry i jednocześnie była strażnicą graniczną i komorą celną. Za panowania króla Kazimierza Wielkiego zamek w Rytrze uległ rozbudowie i stał się miejscem pobytu starostów nowosądeckich. Zamieszkiwali oni zamek przez prawie 250 lat w międzyczasie modernizując jego system obrony.

Zamek w Rytrze zniszczony w roku 1657 został opuszczony i od tego czasu pozostaje w ruinie. Do naszych czasów zachowały się ruiny okrągłej wieży oraz resztki murów. Niedawno zakończono na terenie wzgórza zamkowego prace zabezpieczające pozostałości królewskiej strażnicy.