Zamek w Podzamku

Początki wsi sięgają pierwszej połowy XIII wieku. W 1388 miejscowość wraz z okolicznymi gruntami kupił zakon augustianów z Kłodzka. W rękach zakonników Podzamek znajdował się prawie dwa stulecia. Wzniesione na przełomie XIV i XV wieku probostwo z czasem przekształcono w okazały dwór z kaplicą służący zakonnikom jako letnia rezydencja. W roku 1554 wieś od augustianów kupił kanclerz hrabstwa kłodzkiego Henrich von Regner. Nowy właściciel przebudował dwór w renesansowy zamek. Jednaj już dwadzieścia lat później właścicielem Podzamku został Hans von Pannwitz und Mechwitz auf Pogrell. Po jego bezpotomnej śmierci zamek często zmieniał właściciela. W czasie wojny trzydziestoletniej został skonfiskowany na rzecz kamery śląskiej za udział jego właściciela  w walkach po stronie protestantów.

W 1696 zadłużony majątek należący do księżnej Benigny Piccolomini został zajęty przez komornika. Nowi właściciele rodzina von Götzen dokonała przebudowy zamku. Kolejna przebudowa która nadała obiektowi obecny neogotycki wygląd i przekształciła w okazały pałac miała miejsce w latach 1895-96. Po I wojnie światowej miał miejsce powolny upadek posiadłości. Po II wojnie światowej zamek został przejęty przez państwo polskie. Funkcjonowało w nim prewentorium przeciwgruźlicze dla dzieci, ośrodek kolonijny, szkoła milicyjna oraz Dom Opieki Społecznej.  W latach 1983-93 przeprowadzono generalny remont pałacu. Obecnie w jego wnętrzach działa Dom Pomocy Społecznej dla Mężczyzn Niepełnosprawnych Intelektualnie.

Pałac w Podzamku składa się z trzech skrzydeł dwu i trzykondygnacyjnych nakrytych dwuspadowymi dachami. Główną dominantą obiektu jest kwadratowa wieża. Zachowała się bogata renesansowa kamieniarka z portalem autorstwa kłodzkiego kamieniarza Jerzego Daniela oraz ślady dekoracji sgraffitowych na elewacjach. Wokół pałacu znajduje się otoczony płotem park. Z uwagi na obecne użytkowanie obiekt nie jest dostępny. Jedynie dawna kaplica jest udostępniania w czasie mszy świętych.