Wieża obronno-mieszkalna w Pastuchowie

Wieś Pastuchów po raz  pierwszy w dokumentach wymieniana jest w roku 1150. Do połowy XIII wieku była własnością książęcą, potem została podzielona i przeszła w ręce rodzin rycerskich. Początkowo we wsi znajdował się dwór, w miejsce którego pod koniec XV wzniesiona została wieża obronno-mieszkalna. Od roku 1495 Pastuchów był w posiadaniu rodziny von Kalkreuth i to im przypisuje się budowę wieży.

Późnogotycka wieża w Pastuchowie zbudowała została z kamienia na planie o wymiarach 8,9×10,4 m. Posiadała cztery kondygnacje i piwnice. Umieszczone wysoko wejście oraz niewielkie prostokątne szczelinowe okienka miały zapewne nadąć wieży walory obronne  ale w tamtych czasach było to już zdecydowanie niewystarczające. Skromna siedziba rodu von Kalkreuth wynikała zapewne z ograniczonych środków i stanowi typowy przykład budowli mieszkalnej drobnego rycerstwa. W drugiej połowie XVI wieku Kacper von Kalkreuth przebudował wieże nadając jej renesansowy wystrój. Zamurowano wykusze latrynowe oraz małe okienka. Wybite zostały nowe regularnie rozmieszczone prostokątne okna w profilowanych, kamiennych obramieniach z motywami roślinnymi. Nadbudowano ceglane szczyty z blendami oraz dobudowano wieżyczkę w której umieszczono klatkę schodową. Wokół wieży powstały renesansowe budynki. W jednym z nich na parterze znajduje się portal z datą 1565.

W roku 1607 Pastuchów przeszedł w posiadanie rodziny von Seidlitz a potem jeszcze wielokrotnie zmieniał właścicieli. W roku 1838 Pastuchów kupił Christian Gottlieb von Kramsta ze Świebodzic. W posiadaniu rodziny Wietersheim-Kramsta, której ostatnim przedstawicielem był Hans-Christop majątek znajdował się do końca wojny.

Po wojnie majątek przekształcono w PGR a zabudowania zaadaptowano na mieszkania dla pracowników. Kilka lat temu wieżę od zlikwidowanego PGR-u kupił prywatny właściciel jednak nie jest wykorzystana i stoi pusta. Z zewnątrz prezentuje się całkiem dobrze a jej wygląd praktycznie nie uległ zmianie od czasu renesansowej przebudowy.