Zamek w Paczkowie

W roku 1254 na polecenie biskupa wrocławskiego ze wsi Bogunów i części pól wsi Paczków powstała osada  lokowana na prawie nyskim. Nowe miasto przyjęło nazwę od wsi która odtąd była nazywana w źródłach Stary Paczków.  Miasto powstało w należącego do biskupów księstwie nyskim na granicy z księstwem wrocławskim i Czechami i bronić miało linii Nysy Kłodzkiej. Funkcja granicznej twierdzy wymusiła otoczenie miasta murami. Fortyfikacje te przetrwały do naszych czasów i obecnie należą do najlepiej zachowanych ( prawie na całym obwodzie ) murów miejskich na Śląsku. Wzmocnione licznymi basztami łupniowymi i czterema wieżami będącymi pozostałościami założeń bramnych są największą atrakcją turystyczną Paczkowa.

Nieco inaczej wygląda zagadnienie istnienia zamku o którym wspominają przekazy źródłowe z roku 1301, 1335 i 1344. Jego fundatorem był zapewne książę Bolko I świdnicko-ziębicki który nie uznał testamentu Henryka IV Probusa zatwierdzającego własności i przywileje biskupów i często najeżdżał ich ziemie nyskie. Zamek będący w pewnym sensie przeciwwagą dla ufortyfikowanego Paczkowa  znajdował się kilkaset metrów na północ od starego miasta. Istniała tam należąca do księcia wieś Kocia co w pewnym sensie tłumaczyłoby jego lokalizację. Znajdujące się tam wzniesienie przez długie lata nazywane było Zamkową Górką. Prócz funkcji obronnych zamek pełnił  również rolę książęcej komory celnej.

Zamek został zniszczony zapewne po tym jak w roku 1416 Paczków kupił należące do księcia ziemię na której się on znajdował wraz z 9 innymi wsiami na przeciwległym brzegu Nysy. Więcej informacji na temat tego zapomnianego i nieco tajemniczego obiektu mogą przynieść jedynie prace archeologiczne. Może pozwolą one ustalić jego wygląd i dokładną lokalizację.