Kościół obronny w Miercurea Sibiului

 ( niem.Reussmark; węg.Szerdahely )

Osada została założona przez sprowadzonych z Niemiec osadników w drugiej połowie XII wieku. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1290 roku. Prawdopodobnie około 1260 roku wzniesiony został kościół mający formę romańskiej bazyliki filarowej. W 1496 roku został przebudowany w gotycki kościół halowy.

Stałe zagrożenie głównie ze strony osmańskiej Turcji skłonił mieszkańców do otoczenia kościoła murem obronnym z blankami. Powstał na planie owalu z bramą od południa. W XVI wieku mur podwyższono likwidując krenelaż. Powstał ganek dla obrońców a w murze wybito otwory strzelnicze. Ufortyfikowano bramę budują przedbramie.  Od wewnętrznej strony do muru dostawiono ciąg dwupoziomowych pomieszczeń o funkcjach mieszkalnych i magazynowych. Każda z rodzin zamieszkujących wioskę miała w twierdzy swój spichlerz. Zgromadzone zapasy pozwalały przetrwać nawet długie oblężenie.

W 1658 roku osada zostaje spalona przez Tatarów podczas ich najazdu na Siedmiogród. W 1738 roku kościół zostaje przebudowany. Chór zostaje wydłużony w kierunku wschodnim. Stojąca od zachodu wieża została wkomponowana w dach.

Na przełomie XX i XXI wieku założenie wyremontowano. Mur obronny zachował się na całej długości. Wejście to twierdzy prowadzi przez wieżę bramną. Wewnątrz możemy zobaczyć jedne z lepiej zachowanych w saksońskich kościołach obronnych dwupoziomowe magazyny i mieszkania.