Położony na końcu nadmorskiej promenady zamek w Larnace, został zbudowany w czasie panowania króla Cypru z dynastii Lusygnianów Jakuba I panującego w latach 1382-1398. Na decyzję o jego budowie miał zapewne wpływ fakt zajęcia przez Genuę głównego portu wyspy w Famaguście w 1973 roku. Jego rolę przejął port w Larnace i zamek miał za zadanie jego ochronę. Część badaczy uważa, że obiekt mógł powstać w miejscu wcześniejszej bizantyjskiej budowli. Późniejsze przebudowy uniemożliwiają odtworzenie średniowiecznego wyglądu zamku.

Po zajęciu wyspy przez Wenecję pod koniec XV wieku zamek został przebudowany. Powstały rampy umożliwiające wykorzystanie artylerii. Kolejne zmiany miały miejsce po roku 1570 po opanowaniu Cypru przez Turków osmańskich. Na początku XVII wieku powstało dwupiętrowe skrzydło północne z sienią przejazdową. Zamek uzbrojony w artylerię był miejscem stacjonowania niewielkiego oddziału janczarów. W XVIII wieku zamek został opuszczony. W czasie I wojny światowej wykorzystywały go wojska niemieckie jako posterunek. Brytyjczycy przekształcili zamek w więzienie. W jednym z pomieszczeń na parterze zainstalowano szubienicę. Była ona używana do roku 1948.

Obecnie zamek to czworoboczne założenie, którego budynki pochodzą z różnych epok. Skrzydło północne z tureckimi napisami nad wejściem pochodzi z czasów osmańskich. Skrzydła wschodnie i południowe pochodzą z wcześniejszego okresu. Obiekt zaadaptowano na niewielkie muzeum. Latem zamkowy dziedziniec wykorzystywany jest do organizacji koncertów i spektakli.