Zamek w Koszalinie

Zamek w Koszalinie siedziba księcia zbudowany został zapewne w drugiej połowie XIII wieku. Być może związane to było z budową fortyfikacji miejskich. Obiekt znajdował się płn-wsch części miasta i obecnie trudno odtworzyć jego pierwotny wygląd. Dość szybko bo już pod koniec wieku stał się własnością zakonu cysterek i został zaadaptowany na klasztor. Prócz kaplicy pw. Świętej Trójcy składał się z budynku mieszkalnego otoczonych murem.

W czasie reformacji stał się rezydencją biskupów kamieńskich. W roku 1569 właścicielem został książę szczeciński Kazimierz. Nakazał zburzenie starych murów i na ich miejsce wzniósł nowe budynki skupione wokół dziedzińca. Główny dom mieszkalny zbudowany na planie prostokąta o wymiarach 10x34m posiadał cztery kondygnacje i dwie wieże pełniące rolę klatek schodowych.  W obrębie dziedzińca znajdowała się studnia. Wjazd do zamku prowadził od strony zachodniej. W XVII obiekt zaczął podupadać a po pożarze z roku 1718 został rozebrany.

Częściowo spalona zamkowa kaplica została odbudowana i w XIX wieku służyła jako magazyn zboża. W wyniku przeprowadzonego po I wojnie światowej remontu zyskała neogotycki wygląd. Obecnie użytkowana jest przez wiernych prawosławnych jako cerkiew. W murze od strony parku zachował się gotycki portal jedyny widoczny ślad po dawnym zamku.