Zamek w Jarocinie

W źródłach pisanych Jarocin pojawia się po raz pierwszy w roku 1257. W wydanym przez księcia Bolesława Pobożnego, dokumencie nadany jest rycerskiemu rodowi Zarembów. W latach 1260-70 kasztelan kaliski Jan Zaremba wzniósł dwukondygnacyjną drewnianą wieżę obronną. Miała plan kwadratu o wymiarach 7x7m. Powstała na wschód od miasta, na otoczonym fosą kopcu w dolinie zalewowej rzeki Lipówki. Obiekt został zniszczony na przełomie XIV i XV wieku podczas walk jakie miały miejsce na terenie Wielkopolski między rodami Grzymalitów i Nałęczów.

Na początku XV wieku w miejscu spalonej drewnianej wieży wzniesiona została nowa, murowana już budowla obronna określona w dokumencie z 1496 r. jako „fortalitium„. Całość otoczona była fosą, zasilaną spiętrzonymi wodami Lipówki. Wjazd prowadził przez zwodzony most. Obiekt w późniejszych wiekach był wielokrotnie rozbudowywany i przebudowywany. Po śmierci ostatniego z Zarembów Świętosława jego córka Anna wnosi Jarocin w posagu Andrzejowi Górskiemu. W następnym okresie właścicielami byli Doliwowie – Miłosławscy, Dobczyńscy, Komorscy, Rozdrażewscy i Weiherowie. W Na początku  XVII wieku posiadłość nabył starosta generalny Stanisław Przyjemski herbu Rawicz. W roku 1661 jego syn Andrzej, sprzedał ją Radolińskim herbu Leszczyc którzy byli jej właścicielami do roku 1939.  Nowi właściciele wzmocnili zamkowe mury przyporami, wymienili sklepienia, przebudowali wnętrza. W późniejszym czasie na fundamentach częściowo już zrujnowanego zamku Radolińscy postawili drewniany dwór. Obok znajdował się niewielki, murowany budynek który nie pełnił funkcji mieszkalnych, a właściciele zlokalizowali w nim archiwum rodowe. Lustracja wspomina iż posiadał on : ” Sklepów dwa murowanych i skarbiec jeden […]; a wyżej dwie kondygnacje z wyposażonymi w kominki pomieszczeniami połączonymi murowanymi schodami „. Stąd zapewne wzięła się, funkcjonująca do dziś, nazwa Skarbczyk.

W XIX wieku Radolińscy wznieśli w innym miejscu miasta neogotycki pałac dokąd przenieśli swą rezydencję. Z dawnego zamku w Jarocinie zachował się jedynie Skarbczyk który jest zapewne wschodnią częścią założenia.  Obecnie to dwukondygnacyjna budowla do której od zachodu dostawiona jest wieżyczka zwieńczona hełmem. Budynek nakryty jest dwuspadowym dachem  a jego narożniki wsparte są potężnymi przyporami. Nad portalem umieszczony jest herb Radolińskich Leszcz. Wewnątrz zachowały się sklepione pomieszczenia. Widoczne są pozostałości fosy otaczające dawniej zamek.  W 2001 roku, przeprowadzono remont Skarbczyka i oddano w użytkowanie Muzeum Regionalnemu.