Zamek w Grobina

Pod koniec XIV wieku obok znajdującego się tu wcześniej obronnego grodu pogańskiego plemienia Kurów Zakon Krzyżacki przystąpił do budowy murowanego zamku. Była to ostatnia warownia na terenie Kurlandii na szlaku prowadzącym z Inflant w kierunku położonej w Prusach Kłajpedy. Zamek Grobin był siedzibą wójta i strzegł południowej granicy ziem zakonnych przed zagrożeniem ze strony Żmudzi.

Wzniesiona nad brzegiem jeziora ceglano-kamienna warownia powstała na regularnym planie. Wewnętrzny dziedziniec ze wszystkich stron otaczały budynki. Najbardziej okazałe było trzykondygnacyjne skrzydło południowe mieszczące kaplicę i refektarz. Prawdopodobnie początkowo wjazd do zamku prowadził od zachodu. Usytuowana w połowie kurtyny zachodniej brama wzmocniona była wieżą bramną. Otaczające dziedziniec budynki posiadały biegnący poddaszem ganek obronny dla straży. Walory obronne zamku Grobin zwiększała otaczająca go nawodniona fosa.

Zakonni wójtowie urzędowali na zamku do 1561 roku kiedy to nastąpiła sekularyzacja krzyżackich Inflant. Grobin znalazł się w Księstwie Kurlandii i Semigali stając się szlachecka siedzibą. Kilkukrotne przebudowy przekształciły średniowieczny zamek w nowożytna rezydencję. W XVII wieku założenie otoczono ziemnymi bastionami artyleryjskimi. Upadek zamku nastąpił w czasie wojny północnej. Szwedzi spalili wówczas miasto Grobina i splądrowali zamek który nie został odbudowany Po roku 1809 nie był już zamieszkały i stopniowo popadł w ruinę. W latach siedemdziesiątych XX wieku przeprowadzono zabezpieczenie zachowanych zamkowych murów. Obecnie zamek znajduje się na terenie miejskiego parku. Zobaczyć możemy ceglano-kamienne mury miejscami zachowane do trzeciej kondygnacji.