Zamek we Frydku
Pod koniec XIII wieku na prawym brzegu rzeki Orawicy powstał gród obronny strzegący brodu oraz granicy pomiędzy Śląskiem i Morawami. Około 1330 roku książę cieszyński Kazimierz I w miejsce grodu wzniósł murowany zamek. Jego zadaniem była ochrona zachodniej granicy księstwa cieszyńskiego. Zamek powstał w zachodniej części lokowanego przez księcia miasta. Oddzielała go od niego szeroka 10 metrowa fosa.
Początki warowni nie są do końca dobrze poznane. Posiadał nieregularny plan dostosowany do kształtu wzgórza. Jako pierwszy powstał piętrowy budynek mający charakter budowli wieżowej na rzucie trapezu w południowej części wzniesienia. Brama z mostem zwodzonym umiejscowiona była od wschodu. W następnej kolejności wzniesiono wieżę bramną, do której dobudowano dwa flankujące ją dwupiętrowe budynki. Powstało w ten sposób skrzydło wschodnie z długim sklepionym kolebkowo przejazdem bramnym. Rozbudowano skrzydło południowe, w którym powstała reprezentacyjna Sala Rycerska. Kolejny budynek powstał w płn.-wsch. części wzgórza. Krótkie skrzydła boczne tworzyły z budynkiem bramnym kąt rozwarty. Od zachodu oraz częściowo od południa i północy wzniesiono mur kurtynowy, dzięki czemu powstał wewnętrzny dziedziniec. Po wschodniej stronie zamku znajdowało się otoczone umocnieniami podzamcze z wieżą bramną. W XV wieku warownię otoczono drugim niższym murem obronnym z dwoma cylindrycznymi wieżyczkami od zachodu.
Zamek we Frydku pozostawał w rękach książąt cieszyńskich do połowy XVI wieku. Często jednak zastawiali go różnym rodom rycerskich z terenu Moraw. Na początku XVI wieku Frydek był w posiadaniu rodu Pernštejn. Rozpoczęli oni renesansową przebudowę średniowiecznej warowni. Pracę kontynuował w 1584 roku Bartłomiej Bruntalski z Vrbna. Postało skrzydło zachodnie z półokrągłą kaplicą. Powiększono w kierunku zachodnim skrzydło północne. Przebudowano skrzydła południowe i wschodnie, dzięki czemu powstał regularny dziedziniec o wymiarach 10x24m, który otoczono arkadowym krużgankiem. W tym czasie most zwodzony zastąpiono kamiennym.
W 1636 roku zamek stał się własnością hrabiego Jerzego III von Oppersdorf. Z jego inicjatywy powiększono go przekształcając teren podzamcza. W tym celu zasypano fosę oraz zburzono kilka domów mieszczańskich. Scalono całą zabudowę podzamcza w jeden budynek. Na jego parterze mieściły się stajnie magazyny oraz pomieszczenia gospodarcze natomiast na piętrze były pokoje gościnne. W ten sposób powstał drugi dziedziniec zbliżony kształtem do trójkąta.
W 1688 miasto i zamek we Frydku zniszczył pożar. Podczas prac remontowych nadano bardziej reprezentacyjny wygląd pomieszczeniom pierwszego piętra zamku wewnętrznego. Odnowiono zniszczoną Salę Rycerską oraz kaplicę św. Barbary. W XVIII wieku zamek był własnością rodu Pražmów z Bílkova. Z inicjatywy hrabiny Karoliny Pražma wybudowano wówczas wielką reprezentacyjną klatkę schodową. W 1797 roku Jan Nepomuk Pražma sprzedał swoje frydeckie włości Marii Krystynie Habsburskiej, siostrze cesarza Józefa II. Habsburgowie rzadko gościli w zamku zostawiając jego utrzymanie zarządcom. W roku 1895 ostatnim szlacheckim właścicielem zamku został książę cieszyński Fryderyk Habsburg. Dokonał on wielu zmian o charakterze historyzującym. Obniżono dachy, gont zastąpiono blachą lub dachówką. W zamkowych pomieszczeniach dostosowując je do celów mieszkalnych założono instalacje elektryczną. Po remoncie Sali Rycerskiej z dawnej sali Sejmu Ziemskiego w Cieszynie przeniesiono do frydeckiego zamku 37 malowanych herbów cieszyńskiej szlachty, które znajdują się tam do dnia dzisiejszego.
W 1918 roku zamek upaństwowiono i zaadaptowano na potrzeby dyrekcji lasów państwowych. Dopiero w roku 1960 postanowiono umieścić w nim muzeum i rozpoczęto jego remont. Obecnie w zamku mieści się Muzeum Beskidów i jest udostępniony do zwiedzania. Mimo wielu przebudów zachowały się relikty gotyckich murów. Na szczególną uwagę zasługuje Sala Rycerska i zamkowa kaplica.
