Źródła historyczne nie wspominają o tym miejscu. Zachowane mury pochodzą prawdopodobnie z późno bizantyjskiego okresu. Zapewniały dodatkową ochronę wzgórza podnosząc jego walory obronne. Zapewne było to miejsce o charakterze refugialnym stanowiącym miejsce schronienia podczas wrogich najazdów. W czasach joannitów rolę schronienia dla mieszkańców okolicznych wiosek  przejął zamek w Salakos.