Obronny klasztor w Czerwonym Klasztorze

Przy ujściu niewielkiego potoku do Dunajca znajdują się pozostałości ufortyfikowanego klasztoru. W 1319 roku zakon Kartuzów otrzymał wieś Lechnicę w Pieninach na założenie klasztoru. Powstał przy drodze prowadzącej z Węgier w stronę Krakowa przy przeprawie na Dunajcu. Budowę rozpoczęto po roku 1320, gdy dokument lokacyjny potwierdził król węgierski Karol Robert. W 1360 roku rozpoczęto wznoszenie gotyckiego kościoła pod wezwaniem św. Antoniego Pustelnika. W 1400 roku do północnej ściany kościoła dostawiono budynek klasztoru. Obok wzniesiono szpital i niewielkie domki zakonników. Zgodnie z regułą odosobnienia kartuzów teren klasztoru otoczony został kamiennym murem. W XV wieku mur pogrubiono i podwyższono oraz zaopatrzono w otwory strzelnicze.

W latach 30-tych XV wieku klasztor zdobyli i ograbili husyci. Po tych wydarzeniach przez ponad 20 lat pozostawał niezamieszkały. W 1543 klasztor złupił rycerz Maciej Basza. Mnisi opuścili swą siedzibę i przenieśli się do klasztoru lechickiego. W 1563 na mocy decyzji króla Ferdynanda zgromadzenie kartuzów zostało zlikwidowane. Majątek kartuzów stał się własnością Kapituły Spiskiej a później był w posiadaniu kilku rodzin szlacheckich. Na początku XVIII wieku opuszczone zabudowania klasztorne przejęli kameduli. Odbudowali zniszczone budynki oraz dobudowali gospodarczy dziedziniec. Kościół otrzymał barokowy wystrój a około 1750 wzniesiona została kościelna wieża. Wśród zamieszkujących klasztor zakonników było kilku, którzy zapisali się w historii. Mnich Cyprian był autorem zielnika opisującego 270 roślin w kilku językach. Brat Romuald Hudbavy był autorem słownika słowacko-łacińskiego i pierwszego przekładu Biblii na język słowacki. W 1782 roku cesarz Józef II podjął decyzje o rozwiązaniu klasztoru.

W 1907 roku zabudowania klasztorne spłonęły.  Po II wojnie światowej rozpoczęto prace mające na celu odbudowę zniszczonego kompleksu. W 1970 roku obiekt uznano za Narodowy Zabytek Kultury. Obecnie najciekawszym zachowanym elementem dawnego klasztoru jest gotycki kościół. Zachował się także budynek klasztoru z ciekawym refektarzem oraz pozostałości domków kartuzów i kamedułów. O walorach obronnych założenia świadczy otaczający go kamienny mur. Teren klasztoru jest udostępniony do zwiedzania.