Zamek w Czaplinku
Książę Przemysław II 21 listopada 1290r. nadał zakonowi Templariuszy ziemie w okolicach jeziora Drawsko. W zamyśle księcia mieli oni strzec granic Wielkopolski przez atakami książąt pomorskich. Na nowo otrzymanych ziemiach utworzyli oni komandorię Tempelborch z siedzibą w Czaplinku. Nadają oni osadzie prawa miejskie magdeburskie i przystępują do budowy zamku. Gdzie dokładnie stanął zamek templariuszy nie wiadomo. Istnieją na ten temat dwie hipotezy. Pierwsza lokalizuje zamek na płd-wsch brzegu jeziora Drawskiego, druga bardziej prawdopodobna w miejscu kościoła pod wezwaniem św. Trójcy. Fakt, że nie udało się odszukać pozostałości pierwszej siedziby templariuszy może sugerować, iż była to budowla drewniana otoczona ziemnym wałem i palisadą.
Po zamordowaniu w roku 1296 koronowanego rok wcześniej na króla Polski Przemysława II, Brandenburgia zajmuje część Wielkopolski w tym komandorię Tempelborch. Rzekome bogactwa zgromadzone przez Templariuszy oraz ich coraz większe znaczenie w Europie, doprowadziło do zatargu z królem Francji Filipem Pięknym. Zakonnicy zostali oskarżeni o bluźnierstwo, rozpustę i kontakty z Saracenami. Na mocy bulli papieża Klemensa V z dnia 2 maja 1312 nastąpiła likwidacja zakonu. Spadkobiercą wszelkich dóbr jakie posiadał na Pomorzu rozwiązany zakon templariuszy stał się zakon joannitów. Brandenburscy Askańczycy nie zamierzali jednak pogodzić się z utratą ziemi czaplineckiej. Dopiero po śmierci ostatniego z rodu w roku 1313 ziemie dawnej komandorii przeszły pod władzę biskupów kamieńskich, a oni nadali ją w lenno rycerzom Hermanowi Roden i Wyszkinowi von Verbecke.
Oficjalne przejęcie majątku templariuszy przez joannitów nastąpiło w roku 1345. Pierwszym komendantem komandorii Tempelborch został Gebhard von Bortfelde, a Czaplinek pozostał główną siedzibą. W roku 1354 ma miejsce wojna pomorsko-brandenburska. Zamek w Czaplinku zostaje poważnie zniszczony podczas oblężenia przez wojska pomorskie. Na mocy układu joannitów z margrabią Ludwikiem Brandenburgia zobowiązuje się pomóc w jego odbudowie.
Prowadzona przez króla Kazimierza Wielkiego polityka mająca na celu odzyskanie utraconych przez Polskę ziem, doprowadza do zajęcia w roku 1365 Drezdenka i Santoka. W roku 1368 zostaje zawarty układ drawski, na mocy którego margrabia brandenburski Otto zrzekł się komandorii tempelburskiej na rzecz Polski. Joannici pozostali w swych zamkach, stali się jednak wasalami króla polskiego. W roku 1378 książęta pomorscy Świętobór III ze Szczecina i Warcisłąw VII ze Szczecinka zaatakowali i spustoszyli posiadłości wojewody Czarnkowskiego z Człopy. Wracając z wyprawy oddziały pomorskie najechały ziemie joannitów będących lennikami Polski. Zdobyte zostały Czaplinek i Machliny obronił się tyko zamek Drahim.
Po tych wydarzeniach zamek w Czaplinku nie został odbudowany. Po zajęciu przez króla Władysława Jagiełłę w roku 1407 zamku w Drahimiu, joannici ostatecznie opuścili ziemię czapliniecką. Na terenie dawnej komandorii zostało utworzono starostwo niegrodowe z siedzibą na zamku Drahim.