Zamek Cvilin ( Šelenburg, Lobenštejn )

Na szczycie wzgórza Cvilin 432 m.n.p.m. zachowały się ruiny gotyckiego zamku. Powstał zapewne w pierwszej połowie XIII wieku z inicjatywy czeskich Przemyślidów jako warownia królewska. Pierwsza wzmianka na jego temat pochodzi z 1238 roku. Kolejna informacja z 1253 mówi iż znajdował się w posiadaniu Jindřicha z Lobštejna i nosił nazwę Lobštej. Strzegł on ważnej drogi handlowej prowadzącej wzdłuż rzeki Opavy do Krnova i dalej na Śląsk. Zamek powstał na sztucznie odciętym skalnym cyplu na planie prostokąta. Dominantę stanowiła potężna wieża o grubych murach i średnicy 12m. Obok niej wykuto w skale cysternę na wodę. W narożniku płn. -zach. usytuowano podpiwniczony budynek mieszkalny. Pomiędzy nim a wieżą znajdowała się brama. Całość otaczał kamienny mur obwodowy oraz sucha fosa.

W 1269 zamek Cvilin powrócił w ręce Przemyślidów. Znalazł się w granicach księstwa opawskiego utworzonego przez  króla czeskiego Przemysła Ottokara II dla swego syna Mikołaja pochodzącego z nieprawego łoża. W latach 1308-11 po usunięciu Mikołaja z księstwa ziemia opawska jako zastaw znalazła się w posiadaniu książąt śląskich. W 1311 król Zygmunt Luksemburski wykupił zastaw  i w 1318 uznał prawa syna Mikołaja, Mikołaja II do księstwa. W wyniku podziałów ziemi opawskiej zamek Cvilin znalazł się w granicach utworzonego przez potomków Przemyślidy księstwa karniowskiego. W roku 1474 księstwo karniowskie opanował król węgierski i czeski Maciej Korwin. Jego następca król Władysław II Jagiellończyk oddał je w lenno Janowi z Šelmberka.

Za czasów Jana z Šelmberka zamek nazywany wówczas Šelenburk został naprawiony i rozbudowany. Wzdłuż kurtyny płn. -wsch. powstał późnogotycki budynek mieszkalny. Zamek z trzech stron otoczył parchan podzielony na trzy części poprzecznymi murami. W południowym rogu międzymurza umieszczono budynek bramny z mostem nad fosą wspartym na kamiennych filarach. W 1523 roku Jan sprzedał zamek margrabiemu brandenburskiemu Jerzemu Hohenzollernowi, który kontynuował prace przy rozbudowie. Kres funkcjonowania zamku przyniosła wojna trzydziestoletnia. Opuszczony zaczął popadać w ruinę. Dzieła zniszczenia dopełniła budowa drogi w 1861 roku. Zamkowe ruiny posłużyły jako darmowy materiał budowlany co doprowadziło do ich praktycznie całkowitej rozbiórki.

Obecnie na zamkowym wzgórzu zachowały się jedynie dolne fragmenty murów obwodowych, budynków mieszkalnych i cylindrycznej wieży. Widoczne są pozostałości otaczającej go dawniej fosy z reliktami kamiennych filarów mostu.