Zamek w Chocianowie

Historia zamku w Chocianowie rozpoczyna się w roku 1296 kiedy umiera książę wielkopolski Przemysł. Zgodnie z testamentem dziedziczyć miał po nim książę Henryk III głogowski który wyrusza do Wielkopolski dochodzić swych praw. Nieobecność Głogowczyka wykorzystał Bolko I książę świdnicko-jaworski który odebrał mu Chojnów i Bolesławiec i natychmiast przystąpił do umacniania swojej nowej granicy. Jednym z jej punktów został wzniesiony w Chocianowie w latach 1297-99 zamek.

W następnych latach Chocianowiec przeszedł w posiadanie dynastii książąt legnicko-brzeskich którzy uczynili z niego punkt graniczny na Niskiej Drodze z Lubina do Szprotawy. Książę Ludwik II brzesko-legnicki podarował warownię swej żonie Elżbiecie a ta w 1444 r. braciom Krzysztofowi i Mikołajowi Dornheinom. W ich rękach zamek pozostał do roku 1507. Następnie był własnością wielu rodów rycerskich między innymi Nostitzów, Stoschów, Dohnów.

Około roku 1600 gotycka warownia została gruntownie przebudowana. Kolejne zmiany wyglądu zamku miały miejsce w latach 1728-32 kiedy to został przekształcony w dwukondygnacyjny barokowy pałac.

Działania wojenne w 1945 spowodowały poważne zniszczenia obiektu. w latach powojennych został częściowo zabezpieczony. Obecnie pozostałości zamku znajdują się w rękach prywatnych. Nowy właściciel prowadzi remont mocno zdewastowanej budowli podobno z przeznaczeniem na hotel. Z pierwotnego założenia do naszych czasów zachowała się jedynie kwadratowa, dołem gotycka wieża z rokokowym hełmem oraz resztki murów obwodowych.