Kościół obronny w Bod

 ( niem. Brenndorf; węg. Botfalu )

Pierwsza wzmianka o wsi Brenndorf  pojawia się w 1386 roku jednak już w XIII wieku na jej terenie wzniesiona została romańska bazylika pod wezwaniem św. Mikołaja. W 1456 roku świątynia została zniszczona przez pożar.  Odbudowa bazyliki nastąpiła w 1477 roku. Narastające w XV wieku zagrożenie i mające miejsce ataki na wieś skłaniają mieszkańców do budowy umocnień wokół kościoła. Otoczony zostaje wielobocznym murem obronnym na planie zbliżonym do owalu wzmocnionym basztami. W późniejszym okresie od strony płd.-wsch. powstaje otoczone murem podzamcze. W 1611 roku twierdza jest bezskutecznie oblegana przez wojska księcia siedmiogrodzkiego Gabriela Batorego.

W czasie trzęsienia ziemi w 1770 roku ulega zniszczeniu kościelna dzwonnica. Mocno uszkodzona wieża została rozebrana do wysokości półtora metra. W 1799 roku zbudowano nową wieżę, która rok później otrzymała zegar.  26 października 1802 roku trzęsienie ziemi spowodowało zawalenie się kościoła. Został zniszczony od dzwonnicy po chór łącznie z konstrukcją dachu i dwiema ścianami bocznymi. Pod gruzami znalazło się całe wyposażenie świątyni. W miejscu starego kościoła w latach 1804-06 powstał nowy halowy z cofniętym chórem, płaskim stropem i dwoma emporami. Podczas trzęsienia ziemi poważnie uszkodzone zostały otaczające kościół mury obronne i baszty. W 1865 roku umocnienia rozebrano pozostawiając jedynie niewielki ich fragment w płd.-wsch. narożniku jako ogrodzenie cmentarza. Rozebrano wieżę płn.-wsch., w której znajdowało się baptysterium ozdobione artystycznymi malowidłami ściennymi.

Obecnie nie są widoczne umocnienia otaczające w średniowieczu kościół. W zachodnim wejściu pod dzwonnicą zachowały się pozostałości dawnego kościoła św. Mikołaja: portal romański i sklepienie wieży. Najważniejszym historycznie elementem wyposażenia kościoła jest ośmioboczna chrzcielnica w kształcie kielicha z 1491 roku, najstarsza chrzcielnica w Burzenlandzie.