Zamek w Bieruniu Starym

W X-XI wieku na terenie dzisiejszego Bierunia w dolinie rzeki Mlecznej istniał obronny gródek. Wzniesiony na sztucznie usypanym kopcu otoczony był drewnianą palisadą. Jego zadaniem była kontrola przeprawy przez rzekę i ochrona podróżujących tędy kupców.

W czasach, gdy Bieruń należał do Piastów śląskich otrzymał prawa miejskie. Miało to miejsce w roku 1387 z rąk księcia opawsko-raciborskiego Jana II Żelaznego. Prawdopodobnie w latach 1327-1387 na miejscu gródka istniał tu zamek. Niestety nie zachowały się informacje mogące powiedzieć coś więcej o jego wyglądzie i historii. Jedyną pozostałością po zamku w Bieruniu Starym jest położony na południowo-zachodnim krańcu miasta kopiec na szczycie, którego stoi obecnie XIX-wieczna kapliczka św. Jana Nepomucena.