Miejskie mury obronne w Sępopolu

W 1319 roku Krzyżacy w miejscu pruskiego grodu w zakolu rzeki Łyny założyli strażnicę, wokół której rozwinęła się osada. Po przekopaniu kanału u podstawy zakola powstała wyspa rzeczna, co znacznie wzmocniło walory obronne miejsca. Osada zwana po niemiecku Schiffenburg w 1351 roku uzyskała przywilej lokacyjny. W źródłach pisanych miasto pojawia się bardzo rzadko. W drugiej połowie XIV wieku Sępopol otoczono murami miejskimi, który wzmocniono czterema basztami. Zbudowano je z cegły na kamiennym fundamencie. Do miasta prowadziły dwie bramy od północy Królewiecka, a od południa Młyńska.

Herb miasta przedstawia zamek na łodzi. Część historyków uważa to za dowód istnienia zamku, który miał być połączony z murami miejskimi. Dotychczas nie udało się potwierdzić tej hipotezy badaniami archeologicznymi. O istnieniu zamku nie wspominają też zachowane dokumenty. Po bitwie grunwaldzkiej w 1410 roku oddziały polsko-litewskie zajęły miasto. Król Władysław Jagiełło przekazał je księciu pomorskiemu Bogusławowi. Po wycofaniu się polskiej armii spod murów Malborka miasto wróciło w ręce Zakonu.

W czasie tzw. „wojny głodowej ” w 1414 Sępopol spustoszyły wojska litewskie. W 1454 miasto opowiedziało się po stronie Związku Pruskiego. Krzyżacy czterokrotnie bez powodzenia szturmowali miasto w latach 1455,1457,1458 oraz 1459. Dopiero piąta próba w październiku 1461 zakończyła się zdobyciem miasta i obsadzeniem go przez krzyżacką załogę.  Po II pokoju toruński w 1466 roku Sępopol pozostał w posiadaniu Zakonu Krzyżackiego. Po sekularyzacji Zakonu w 1525 roku miasto znalazło się w Prusach Książęcych.

W XVI i XVII wieku Sępopol znajdował się na drodze wiodącej z Warszawy do Królewca, co sprzyjało jego rozwojowi. Sytuacja zmieniła się po powstaniu Królestwa Pruskiego w 1701 roku. Handel ustał a Sępopol stał się miastem peryferyjnym.  Kolejnym ciosem był pożar w 1749 roku, który strawił dwie trzecie miasta. Rok później rozebrano obie miejskie bramy oraz znaczną część murów obronnych.

Do naszych czasów zachowały się pozostałości bramy oraz niewielkie fragmenty murów miejskich w płn.-wsch. części miasta. Otaczają one kościół pw. św. Michała Archanioła. Obok plebani znajduje się odrestaurowana jedna z baszt.