Miejskie mury obronne Darłowa
Początki Darłowa sięgają XIII wieku, kiedy to nad brzegiem morza u ujścia rzeki Wieprzy istniał gród kasztelański „Thirlov„. W roku 1271 książę Wisław II rugijski zakłada miasto Darłowo. Ponowna lokacja na prawie lubeckim ma miejsce w roku 1312. Należące do synów wojewody gdańskiego Święcy miasto Darłowo zaczęło się szybko rozwijać. Być może już około roku 1320 zostało otoczone fortyfikacjami w postaci wałów i fos oraz przystąpiono do budowy murowanych bram. Mający spore długi Święcowie w roku 1327 sprzedają mieszczanom wiele przywilejów. Za wysokim odszkodowaniem zgodzili się „mieszczanom oddać zamek stojący blisko miasta z zastrzeżeniem, że go zburzą i na jego miejscu zbudują karczmę”. W połowie XIV wieku ziemia sławieńska wraz z Darłowem przechodzi we władanie książąt wołogoskich z dynastii Gryfitów.
Jeszcze w XIV wieku całe miasto zostaje otoczone ceglanymi murami, których łączna długość wynosiła 1500m. Posiadały one kryty drewniany ganek dla straży i otwory strzelnicze. Mury wzmocniono regularnie rozmieszczonymi prostokątnymi basztami. Darłowo posiadało trzy bramy. W płn-wsch części miasta znajdowała się Brama Kamienna prowadząca w stronę Słupska, w zachodniej Brama Nowa a w południowej Brama Wieprzańska prowadząca w kierunku Sławna. Do znajdującego się na wyspie młyńskiej zamku prowadziła Furta Zamkowa.
W wieku XVII średniowieczne fortyfikacje były już przestarzałe i przestały spełniać swe funkcje obronne. Do murów miejskich zaczęto dostawiać liczne dobudówki. Około roku 1720 stan techniczny murów w wielu miejscach był zły i groziły one zawaleniem. W roku 1732 przeprowadzono remont Bramy Kamiennej. Usunięto wieńczące ją szczyty i nakryto czterospadowym dachem. W XIX wieku miała miejsce całkowita rozbiórka murów miejskich. Ostatni niewielki fragment stanowiący ścianę domu przy ulicy Kowalskiej 17 rozebrano wraz z domem w roku 1963.
Do dzisiaj z miejskich fortyfikacji zachowała się jedynie Brama Kamienna. Wzniesiona na planie kwadratu ma cztery kondygnacje. Posiada ostrołukowy przejazd i zwieńczona jest czterospadowym dachem. Elewacje ozdobione są ostrołukowymi blendami. Zachowane są wąskie strzelnice oraz obecnie zamurowane wejście na ganek muru obronnego.