Miejskie mury obronne Bruntalu

W średniowieczu tereny dzisiejszego miasta Bruntal należały do Przemyślidów książąt opawskich. Wydobywane w okolicy rudy złota, srebra, miedzi i ołowiu zapewniały osadzie szybki rozwój. Lokacja miasta na prawie magdeburskim miała miejsce w roku 1213. Bruntal był pierwszą czeską osadą, która uzyskała prawa magdeburskie i aż do roku 1352, był instancją odwoławczą dla wszystkich miast z prawem magdeburskim na Morawach Północnych. Lokacja miała na celu także zablokowanie akcji kolonizacyjnej na tym terenie prowadzonej przez biskupów wrocławskich.

W połowie XV wieku książę karniowsko-raciborski Mikołaj V będąc w tarapatach finansowych zastawił Hyncikowi z Vrbna części ziemi karniowskiej z Bruntalem. Być może wówczas w obliczu zagrożenia ze strony husytów miasto otoczone zostało wzniesionymi z kamienia murami. Wjazd zapewniały trzy bramy od północy Opawska zwana też Krnowską, od południa Ołomuniecka, a od zachodu Niska prowadząca w kierunku Starego Miasta.

W połowie XVI wieku Jan Starszy z Vrbna rozpoczął renesansową przebudowę zamku bruntalskiego. Unowocześnieniu uległy także fortyfikacje miejskie poprzez wybudowanie nowych baszt. Po przejęciu miasta przez Krzyżaków w roku 1620 namiestnik Zakonu Jerzy von Elkershausen kontynuował umacnianie miasta i zamku. Niestety nie uchroniło to Bruntalu w czasie wojny trzydziestoletniej. Najpierw w roku 1624 zajęły go wojska duńskie a w latach 1642-50 okupowały wojska szwedzkie.

Rozbiórkę umocnień miejskich rozpoczęto w  wieku XIX. W latach 1823-26 zostały zburzone miejskie bramy co potwierdza mapa katastralna z roku 1836, na której ich już nie widać. Do naszych czasów zachowało się niewiele z dawnych murów miejskich. Największy ich fragment około 70 metrowy odcinek muru z półcylindryczną basztą znajduje się w położonym obok zamku parku. Dobrze zachowana baszta stoi także  przy ulicy Partyzanska.