Miejskie mury obronne Ostrawy

Ostrawa, trzecie co do wielkości miasto w Republice Czeskiej, leży w północno-wschodniej części kraju nad brzegiem rzeki Ostrawicy. Powstało przez stopniowe łączenie się kilku gmin w jedną całość. Przez wieki rzeka Ostrawica była granicą oddzielającą Królestwo Czech od Śląska. W XIII wieku prawobrzeżna część dzisiejszego miasta zwana Ostrawą Polską lub Śląską należała do książąt opolskich a później cieszyńskich natomiast lewobrzeżna nazywana Ostrawą Morawską do biskupów ołomunieckich. Pierwsza wzmianka dotycząca Ostrawy Morawskiej pojawia się w testamencie biskupa ołomunieckiego Bruna ze Schauenburga w roku 1267. Biskupi prowadzili aktywną politykę osiedleńczą zakładając wsie na swych ziemiach i prawdopodobnie przed rokiem 1279 nadali Ostrawie prawa miejskie. Nowe miasto stało się centrum biskupich włości.

Inicjatorem budowy murów miejskich Ostrawy Morawskiej był biskup Jan VII. Očko z Vlašimi. Ich budowa miała miejsce w latach 1371-76. W obwód murów włączono nieznaną ilość baszt. Dodatkowym walorem obronnym była otaczająca fortyfikacje nawodniona fosa. Do miasta prowadziły trzy bramy. Pierwsza z nich Kostielna ( Kościelna ) obok kościoła św.Wacława  prowadziła do Śląskie j Ostrawy i dalej na Cieszyn. Druga Hrabowska później zwana Vitkowicką znajdowała się przy dzisiejszej ulicy 28. října Trzecia brama Přívozská (Opavská) w płn. części miasta stała przy ulicy o tej samej nazwie. W roku 1389 biskup Mikuláš z Rýzmburka dokonał wzmocnienia umocnień miejskich.

W połowie XIV wieku w zachodnim narożniku murów miejskich z ich wykorzystaniem wzniesiony został zamek. Miał plan prostokąta o wymiarach 30x50m. Niesyty obiekt nie zachował się i brak informacji o jego wyglądzie. Był siedzibą biskupich urzędników i przeciwwagą dla zamku w Ostrawie Śląskiej. Zamek przestał istnieć na przełomie XV i XVI wieku. Wynika to z informacji że w roku 1538 biskup Stanislav I. Thurzo darował swemu urzędnikowi Foglarovi z Studené Vody dom który stał w miejscu gdzie znajdował się zamek.

W roku 1437 Morawska Ostrawa została włączona do posiadłości hukvaldskiej, do których należała aż do roku 1848. Największe zniszczenia miastu przyniosła wojna trzydziestoletnia W tym okresie Morawska Ostrawa należała do najbardziej poszkodowanych miast na ziemiach czeskich. W roku 1620 ograbili ją żołnierze Aleksandra Lisowskiego tzw. lisowczycy.  Następnie okupowały ją wojska duńskie, od roku 1642 od strony śląskiej Szwedzi.

Wojna trzydziestoletnia spowodowała że połowa murów miejskich została zniszczona. W XVIII wieku niekonserwowane fortyfikacje nie spełniające swych obronnych funkcji zaczęły szybko popadać w ruinę. W latach 1780-1833 przeprowadzono ich rozbiórkę. Bramy miejskie rozebrano w latach 1830-39 a w roku 1899 zasypano fosę. Dziś pamiątką po rozebranych murach miejskich jest nazwa ulicy Na Hradbach. Jedynym zachowanym fragmentem dawnych umocnień miasta jest 50 metrowej długości odcinek muru w okolicach kościoła św. Wacława.