Kościół obronny w Codlea

 ( niem. Zeiden; węg. Feketehalom )

Osada Coldea została założona przez niemieckich osadników w pierwszej połowie XIII wieku. Centrum wsi ciągnącej się wzdłuż jednej ulicy był plac z kościołem. Pierwszy jeszcze romański kościół został wzniesiony w XIII wieku. W XV wieku został przebudowany na gotycki kościół halowy. Jest to jedyny kościół bezwieżowy w Burzenlandzie. W 1432 roku osada zostaje zniszczona w czasie tureckiego najazdu. Po tym wydarzeniu zamieszkujący osadę Sasi postanawiają ufortyfikować kościół.

Świątynia zostaje otoczona murem na planie owalu o średnicy 85 metrów. Wzniesione umocnienia mają od ośmiu do dziesięciu metrów wysokości i prawie dwa metry grubości. W części kalenicy zaopatrzono mur  w  machikuły i otwory strzelnicze. Twierdza pierwotnie posiadała pięć wież, które swe nazwy wzięły od profesji rzemieślników, którzy stanowili ich załogę w czasie obrony. Była więc wieża tkaczy, stolarzy, szewców, bednarzy oraz wieża bramna kowali. Od wewnątrz do muru przylegał ciąg dwukondygnacyjnych komór, które służyły jako spichlerze dla mieszkańców osady. W razie zagrożenia, podczas którego mieszkańcy chronili się za murami twierdzy zapasy zapewniały przetrwanie nawet długiego oblężenia. Na czas pobytu służyły też jako mieszkania. Mieściły także szkołę warsztaty a nawet gabinet sędziego w sklepionym przejściu .

Utrzymujące się XVI wieku zagrożenie ze strony osmańskiej Turcji spowodowało, że warownia była nadal rozbudowywana. Otoczono ja drugim obwodów murów oraz fosą. Zbudowano także kolejne spichlerze na zapasy dostawiając je do murów kościoła. W 1612 roku twierdzę zaatakował książę siedmiogrodzki Gabriel Batory w czasie kampanii przeciw Braszowowi.  Po dwudniowym bezskutecznym szturmie książę przekonał się, że Sasi są dobrze przygotowani do obrony tym bardziej, że siły obrońców wzmocniły przysłane z Braszowa trzy tuziny żołnierzy. Zdawał sobie sprawę, że kontynuowanie oblężenia zmarnuje tylko jego czas i siły. Obiecał wówczas obrońcom, że jeśli się poddadzą oszczędzi mieszkańców a żołnierzom pozwoli na swobodny odwrót. Obrońcy przystali na propozycję księcia. Niestety Batory nie dotrzymał słowa. Uwięził wielu mieszkańców wymordował żołnierzy z Braszowa a twierdzę obsadził swoją załogą. Mieszkańcy w sprytny sposób odzyskali swoja warownię. Thomas Göbbel przekradł się przez bramę z dwoma dzbanami wina. Został schwytany przez strażników, którzy odebrali mu wino. Odszedł zdenerwowany, jednak po chwili powrócił z dwoma nowymi dzbanami. Te też mu zostały odebrane przez żołnierzy nieświadomych jednak, że wino zostało zmieszane ze środkiem nasennym. Tym sposobem mieszkańcy odzyskali swój ufortyfikowany kościół i przepędzili żołnierzy Batorego. Göbel został okrzyknięty bohaterem  i w nagrodę został zwolniony do końca życia z płacenia podatków.

W XVII wieku kościół był przebudowywany. Wieża bramna straciła obronny charakter i została zamieniona w dzwonnicę. W XIX wieku zburzono zewnętrzny mur, zasypano fosę oraz zburzono spichlerze dostawione do kościoła. W latach 1828-30 wyburzono wieżę i fragment muru po południowej stronie kościoła wznosząc w to miejsce budynek ratusza. W 1892 roku wieża otrzymała swój obecny neogotycki wygląd.

Do naszych czasów zachował się wewnętrzny mur otaczający kościół z dobudowanymi do niego spichlerzami. Z pięciu wież przetrwały tylko dwie tkaczy i bednarzy. Dawna wieża bramna kowali to dzisiejsza dzwonnica mająca 65 m wysokości. W kościele największe wrażenie robi kasetonowy strop składający się z 252 malowanych płycin, wykonany w 1702 roku.