Zamek w Osiecznej
Pierwszym wymienionym w źródłach historycznych właścicielem Osiecznej w latach 1365-85 był Wojsław Borek kasztelan santocki. Zapoczątkował on osiecką linie Borków. Bez badań trudno obecnie stwierdzić, czy przed lokacją miasta w roku 1370 istniała tu jakaś warownia. Sugerować to może dawna nazwa miejscowości Oszeczno.
Pierwsza wzmianka o zamku w Osiecznej pochodzi z roku 1472, jednak trudno ustalić jego dokładną datę powstania. Być może istniał już pod koniec XIV wieku, chociaż najbardziej prawdopodobne wydaje się, że został zbudowany przez Maciej Borka, którego ożywiona działalność przypada na lata 1418-53. Zamek powstał nad brzegiem jeziora, na sztucznie usypanym kopcu. Początkowo składał się z muru obwodowego, wniesionego na planie kwadratu o boku 25m i drewnianej zabudowy. W wieku XV wzniesione zostały trzy murowane skrzydła i wieża w narożniku płn-wsch. W rękach rodu Borków, Osieczna pozostawała do roku 1512. Wtedy miasto wraz z zamkiem nabył Łukasz Górka. Był on przedstawicielem jednej z najbogatszych rodzin w Wielkopolsce, posiadającej rozległe dobra. To było zapewne powodem, że w zamku bywał rzadko, co spowodowało, iż podupadł.
W roku 1592 zamek w Osiecznej jako spadek po Stanisławie Górka, otrzymał jego siostrzeniec Andrzej Czarnkowski. Chociaż należał do niego krótko, bo zaledwie niecałe 10 lat, znacząco przyczynił się do jego odbudowy i rozbudowy. Z tego okresu pochodzi zachowana do dzisiaj sala rycerska oraz wiodący do niej kuty w piaskowcu manierystyczny portal. Rozbudowany w oparciu o stare fundamenty zamek, powstał po zewnętrznej stronie murów obronnych i miał już charakter bardziej rezydencjonalny. Kolejnymi właścicielami Osiecznej byli Przyjemscy a potem Opalińscy.
W roku 1665 zamek strawił pożar. Odbudowę przeprowadził Jan Opaliński z Bnina co upamiętnia ozdobna tablica. Kolejnym właścicielem Osiecznej od roku 1694 była rodzina Mycielińskich Po nich w roku 1750 drogą dziedziczenia, miasto i zamek otrzymał hrabia Józef Skoroszewski. Jego syn Mikołaj był ostatnim polskim właścicielem Osiecznej. Zadłużony majątek w 1797 po licytacjach trafił do jednego z berlińskich banków. Na początku XIX wieku często zmieniający się właściciele, doprowadzili do dewastacji zamku. W latach 1895-1906 kolejny właściciel Henryk Hedebrand dokonał przebudowy zamku i w tym stanie dotrwał on do dnia dzisiejszego.
Położony nad jeziorem w starym parku zamek w Osiecznej, kryje w sobie partie z XVI wieku oraz wcześniejsze gotyckie. Obecne założenie pałacowe otwarte od wschodu składa się z trzech skrzydeł. Jego głównym akcentem jest wzniesiona w 1900 roku 26 metrowa wieża. Wypiętrzona jest z łącznika spinającego dwa pozostałe skrzydła, posadowionego na istniejącej tu wcześniej parterowej budowli. Skrzydło północne w swej zachodniej części mieści salę rycerską,, nakrytą sklepieniem kolebkowo-krzyżowym. Wschodnia część skrzydła południowego posiada mury do budowy, których użyto dużych polnych kamieni łączonych wapienną zaprawą i gliną a ich grubość wynosi 1,7m. Bardzo prawdopodobne, że są to pozostałości zamku Górków.
Od 1959 roku obiekt zaadaptowano na sanatorium dla reumatyków, osób z cukrzycą, ośrodek leczenia otyłości. Dzisiaj mieści się tu Szpital Rehabilitacyjno-Leczniczy dla Dzieci i Młodzieży.
