Kościół obronny w Criț

 ( niem. Deutsch-Kreutz; węg. Szászkeresztúr )

Pierwsze wzmianki o zamieszkanej przez Sasów wsi pochodzą z 1270 roku. Była ona wówczas własnością klasztoru cystersów w Cârța. W osadzie znajdował się romański kościół pod wezwaniem Świętego Krzyża. Brak informacja jak wyglądała pierwsza świątynia. Prawdopodobnie miał niskie prezbiterium wysoką nawę i dzwonnicę od zachodu.

W XV wieku kościół otoczono murem obronnym o wysokości od sześciu do ośmiu metrów na planie zbliżonym do owalu. Obiegał go kryty ganek dla straży z licznymi otworami strzelniczymi i machikułami. W obwód obronny wkomponowano cztery baszty także posiadające strzelnice i machikuły. Wjazd prowadził od południa i chroniła go dobrze ufortyfikowana wieża bramna z sienią przejazdową.

W XVI wieku od północy i płn.-zach. wzniesiono drugi mur, który rozebrano w XIX wieku budując na jego miejscu spichlerze. W 1810 roku stary kościół został rozebrany, a w jego miejsce wzniesiono nowy w stylu klasycystycznym. W 1909 roku przy wieży zachodniej wybito w murze wejście, aby ułatwić dojazd do kościoła karawanom. Od tego momentu wieża zaczęła być nazywana Wieżą Zwłok. W 1925 roku zawaliła się wieża bramna i nie została odbudowana. Nowa brama powstała w wieży płd.-wsch. W 1955 roku ona także uległa zniszczeniu. Jednak po trzech latach została zrekonstruowana i ma dwie kondygnacje.

Obecnie kościół otoczony jest w całości murem obronnym, do którego od wewnątrz dostawiono spichlerze. Zachowane są trzy baszty oraz wieża bramna.