Wieża mieszkalna w Stende

W XV wieku część rodziny Brüggen  pochodzącej z Westfalii przeniosła się do Inflant. Jej członkowie wstąpili do Zakonu Krzyżackiego, gdzie niektórzy z nich zajęli znaczące miejsce w hierarchii Zakonu. Na początku XVI wieku Philip von der Brüggen otrzymał w lenno od Zakonu posiadłość Stende, która w rękach jego rodziny była do 1920 roku.

Uważa się, że to Philip von der Brüggen zbudował późnośredniowieczny zamek będący siedzibą rodu. Budowla stanęła na prawym brzegu rzeki Stende, którą spiętrzono tworząc staw młyński. Po wykopaniu szerokiej na 16m i głębokiej na 2m fosy powstała sztuczna wyspa o wymiarach 90x70m. Pośrodku wyspy wzniesiono wieżę mieszkalną na planie prostokąta 13x7m. Miała 12 m wysokości i zwieńczona była dwuspadowym dachem. Posiadała dwie kondygnacje i sklepioną piwnicę. O jej cechach obronnych świadczył metrowej grubości mury i niewielkie okna. Wieżę otoczono murem tworząc dziedziniec.

Wieża była zamieszkiwana do XIX wieku, kiedy to zbudowano nowy dwór w stylu klasycystycznym. Mimo przeprowadzki  właściciele nadal dbali o wieże jako ważną pamiątkę i świadka historii ich rodu. W 1920 majątek rodziny Brüggen został znacjonalizowany. W dworze ulokowano eksperymentalną stację selekcyjną Stend. Wieżę zaadaptowano na mieszkania dla pracowników dokonując zmiany układu pomieszczeń na piętrze.

Ponieważ wieża była stale zamieszkiwana i remontowana zachowała się w dobrym stanie do naszych czasów. Stoi pośrodku dawnego dworskiego parku będąc ciekawym przykładem niewielkiego założenia obronnego zamożnego rodu rycerskiego.