Zamek w Mokrsku

W sród mokradeł rzeki Nidy, znajdują się ruiny dużego rycerskiego zamku. Został wzniesiony pod koniec XIV wieku, przez kasztelana radomskiego Klemensa z Mokrska oraz jego syna Floriana przedstawicieli rodu Jelitczyków. Zbudowany został w zakolu rzeki na sztucznej wyspie otoczonej fosą. Nie jest znany początkowy wygląd zamku w Mokrsku Górnym, ponieważ późniejsze przebudowy zatarły jego pierwotny kształt.

Pierwsza przebudowa nastąpiła w latach 1519-26, a jej inicjatorem był marszałek wielki koronny Piotr Kmita, który uczynił z niego okazałą renesansową rezydencję. Zbudowany na planie prostokąta, posiadał dom mieszkalny wzdłuż zachodniego boku oraz wieżę bramną od południa. Dziedziniec otaczał mur obronny ze strzelnicami i gankiem dla straży. Jego walory obronne były jednak drugorzędne ustępując funkcjom mieszkalnym.

Kolejne przebudowy w wieku XVI przekształcają zamek w Mokrsku Górnym coraz bardziej w pałac. Na przełomie XVIII/XIX nierestaurowany szybko niszczeje i popada w ruinę. Do naszych czasów zachowały się duże fragmenty murów miejscami sięgające drugiego piętra, posiadające typową dla renesansu kamieniarkę okienną.