Zamek w Gniewkowie

Obecnie nie jest do końca wyjaśnione czy we wczesnym średniowieczu istniał tu obronny gród jak uważa część historyków czy była to zwykła osada. Pewnego znaczenia Gniewkowo nabiera po śmierci w roku 1267 księcia kujawskiego Kazimierza. Jego księstwo zostaje podzielone pomiędzy pięciu synów. Jeden z nich Siemomysł zostaje władcą zachodniej części Kujaw z Inowrocławiem. Za jego rządów około roku 1268 Gniewkowo otrzymuje prawa miejskie.

Po śmierci Siemomysła następuje kolejny podział w wyniku którego Gniewkowo jako udzielne księstwo przypada jego najmłodszemu synowi Kazimierzowi. Za opowiedzenie się po stronie króla Władysława Łokietka w wojnie z Zakonem Krzyżacy zajmują księstwo gniewkowskie w roku 1322. Dziesięć lat później wznoszą oni zamek który zlokalizowany był w okolicach obecnej ulicy Zamkowej. Brak zachowanych opisów zupełnie uniemożliwia odtworzenie jego wyglądu.

Odzyskane przez Kazimierza Gniewkowskiego księstwo w roku 1350 przechodzi w ręce jego syna Władysława zwanego Białym. Jest to dość barwna postać. Po licznych podróżach osiada w francuskim Dijon i przywdziewa zakonny habit. Po śmierci króla Kazimierza Wielkiego część szlachty wielkopolskiej namawia Władysława Białego do starań o koronę. Porzuca on klasztor i w roku 1373 przybywa na Kujawy. Początkowo bez trudu zajmuje kilka zamków jednak zdecydowane działanie starosty inowrocławskiego Sedziwoja z Szubina zmuszają go do ich opuszczenia. W czasie tych walk rodzinny Gniewków zostaje spalony a zamek zniszczony. W wyniku pertraktacji z Ludwikiem Węgierskim Władysław zgadza się sprzedać księstwo gniewkowskie za płatną w dwóch ratach sumę 10 tysięcy florenów i powraca do Francji.