Brâncoveneşti zamek Kemény
(węg. Marosvécs, niem. Wetsch)
Już w czasach rzymskich na nadrzecznej skarpie rzeki Mures znajdował się niewielki fort zniszczony podczas wędrówki ludów. Odnaleziona została tablica z inskrypcją, z której odczytano jego nazwę Ala Nova Illiricorum. W XIII wieku funkcjonował zamek otoczony fosą zniszczony podczas najazdu tatarskiego 1241-42. Być może do jego budowy użyto pozostałości rzymskiego fortu. Pierwsza pisemna wzmianka o zamku castrum Wecheu pochodzi z 1228 roku. Mówi ona, że król Węgier Andrzej II odebrał go Simonowi Kacsics i przekazał Denisowi Tomaj. Budowa zamku Marosvécs dla rycerskiego rodu de Losoncz miała miejsce w XV wieku. W 1467 król Maciej Korwin za udział rodu w buncie przeciwko niemu, odebrał im posiadłość i przekazał rodzinie Ondad. Potem przez kolejne 150 lat zamek często zmieniał właścicieli. W latach 1537-55 miała miejsce renesansowa przebudowa zamku dokonana przez rodzinę Kendy.
W 1610 roku zamek stał się własnością księcia siedmiogrodzkiego Gabriela Bethlena. Kolejnym właścicielem był książę siedmiogrodzki Jerzy Rakoczy. Jego syn Jerzy II Rakoczy w 1648 przekazał domenę składającą się z pięciu wiosek i zamku swemu hetmanowi, późniejszemu księciu Siedmiogrodu Janowi Kemény. W posiadaniu rodu Kemény zamek znajdował się przez 300 lat. W tym czasie był kilka razy niszczony, ale zawsze był odbudowywany.
W czasie II wojny światowej zamek nie ucierpiał. Jednak, gdy w 1944 rodzina opuściła swą posiadłość został doszczętnie splądrowany przez okoliczną ludność. W 1949 obiekt został zaadaptowany na dom dla dzieci z ciężkimi upośledzeniami umysłowymi. Doprowadziło to niestety do dewastacji obiektu. 8 listopada 2014 zamek został udostępniony turystom do zwiedzania po tym jak rodzina Kemény odzyskała po 70 latach swój majątek.
Zamek ma plan kwadratu z wewnętrznym dziedzińcem i czterema narożnymi wieżami, dwoma większymi i dwoma mniejszymi. Wejście usytuowane jest od północy i prowadzi przez kamienny most. Zachowała się renesansowa kamieniarka w obramieniach okien. Nad wejściem znajduje się malowniczy balkon na konsolach. Także wieże posiadają na swych piętrach konsole. Stare dokumenty pokazują, że dawna cytadela z XIII wieku była chroniona przez fosy, mury i wieże umieszczone poniżej płaskowyżu, na którym znajdował się zamek. Zostały one zniszczone podczas powojennej odbudowy.
