Kościół obronny w Hărman
( niem.Honigberg; węg.Szászhermány )
Pierwsza wzmianka o Harman pochodzi z roku 1240 kiedy to osada została przekazana zakonowi Cystersów. Temu zakonowi przypisuje się budowę kościoła pod wezwaniem św. Mikołaja. Była to romańska trzynawowa bazylika z dwiema beczkowo sklepionymi kaplicami. W XIV wieku do kościoła dobudowano wieżę. Kolejna, gotycka przebudowa miała miejsce w XV wieku. Podniesiono sklepienie przebito nowe okna. Nadbudowano wieżę do wysokości 32m. Północną kaplicę przekształcono w zakrystię. Po pożarze w roku 1595 strop nawy głównej zastąpiono sklepieniem. Po Reformacji kościół został przejęty przez protestantów.
Zniszczony i wyludniony najazdami Siedmiogród królowie węgierscy zasiedlili sprowadzonymi z Niemiec osadnikami zwanymi Sasami. Stałe zagrożenie spowodowało, że mieszkający w Harman Sasi ufortyfikowali kościół. Stale rozbudowywane umocnienia przekształciły go w prawdziwą twierdzę. Otaczały go trzy pierścienie murów i nawodniona fosa. Pierwszy mur o grubości 4m i prawie 12 m wysokości miał w obwodzie około 230 metrów. W grubości muru na jego szczycie był ukryty ganek dla straży posiadający liczne otwory strzelnicze. Dodatkowym wzmocnieniem obrony było siedem wież z których najpotężniejszą była wieża bramna. Drugi niższy mur o wysokości 4,5 metra poprowadzono na krawędzi fosy. Trzeci niezachowany mur otaczał kościół po zewnętrznej krawędzi fosy. Wjazd prowadził przez zwodzony most i szyję bramną w formie sklepionego tunelu. Dostarczanie wody szczególnie istotne w trakcie oblężenia odbywało się za pośrednictwem studni znajdującej się w obrębie fortyfikacji.
Do wewnętrznej ściany muru dostawionych zostało około 200 cel o charakterze refiugalnym. Położone były na kilku poziomach a dostęp do nich zapewniały drewniane galerie i schody. Służyły one za schronienie dla okolicznej ludności w razie zagrożenia. W czasie pokoju wykorzystywane były jako magazyny. Także do ścian kościoła zostały dostawione piętrowe dobudówki wykorzystywane jako mieszkania.
Twierdza w Harman była wielokrotnie oblegana niejednokrotnie zapewniając mieszkańcom ochronę. W roku 1612 nie zdołał go zdobyć książę siedmiogrodzki Gabriel Batory z 7000 żołnierzy po trwającym dwa tygodnie oblężeniu. W 1794 roku kościelna wieża zyskała barokowy hełm. W XIX wieku obiekt utracił swe militarne znaczenie. W 1815 roku przebudowano budynek bramny, zasypano fosę a zwodzony most zastąpiono zadaszonym przejściem. Wykorzystywany był jako magazyn głownie zboża i dzięki temu dotrwał do naszych czasów. Warowny kościół w Harman należy do najlepiej zachowanych tego typu obiektów w Transylwanii.
W 1999 roku Kościół w Harman wraz sześcioma podobnymi obiektami zbudowanymi w średniowieczu przez siedmiogrodzkich Sasów został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Udostępniony jest do zwiedzania stanowiąc jedną z atrakcji turystycznych Transylwanii. W kościele zachowały się przedreformacyjne freski, gotycki chór oraz barkowy ołtarz. Ciekawostką są organy ufundowane przez Szwedów których wojska stacjonowały tu w latach 1710-11 wspierając węgierskich powstańców Rakoczego. Z umocnień obronnych bardzo dobrze zachowany jest wewnętrzny mur pierścieniowy, wieże obronne oraz pomieszczenia mieszkalne i magazynowe otaczające dziedziniec oraz dostawione do murów kościoła. Zwiedzić można obiegający mury ganek obronny oraz kaplicę znajdującą się w jednej z wież.
