Mury obronne Famagusty

Famagusta została założona przez egipskich Ptolemeuszów około 274 r. p.n.e. po zniszczeniu przez trzęsienie ziemi pobliskiej antycznej Salaminy. Rozwojowi osady sprzyjał port położony w chronionej skałami zatoce. W VII wieku zasiedlili ją bizantyjscy uciekinierzy z Salaminy zdobytej przez arabskich piratów. W roku 1191 została zdobyta przez krzyżowców pod wodzą króla Ryszarda Lwie Serce. Najważniejszym jednak wydarzeniem mającym wpływ na historię Famagusty, miało zdobycie przez muzułmanów w 1291r. Akki ostatniej twierdzy krzyżowców w Palestynie. Tysiące chrześcijan uciekających z Ziemi Świętej znalazło schronienie w Famaguście, powodując rozwój miasta. Dzięki handlowi stało się ono wkrótce jednym z najbogatszych miast Lewantu.
Być może już w czasach bizantyjskich istniały jakieś fortyfikacje ale brak potwierdzających to badań archeologicznych. Władający Cyprem Lusignanie w latach 1306-10 przystąpili do budowy murów chroniących miasto. Do ich budowy zagoniono chłopów z całej wyspy. W celu pokrycia kosztów budowy wprowadzono specjalny podatek. Miasto posiadało dwie bramy: Morską prowadzącą do portu oraz lądową zwaną Limasolską. Mury miejskie wzmocniono kwadratowymi wieżami.
W 1376 r. Famagusta została zajęta przez Genuę. Utrata najważniejszego portu Cypru była sporą stratą dla Lusignanów. Mimo prób odbicia miasta w rękach Genui pozostało ono do 1464 r. Genueńczycy wzmocnili mury miejskie oraz otoczyli je fosą napełnianą morską wodą. Po śmierci ostatniego z dynastii Lusignanów Jakuba III w 1474 roku Cypr został opanowany przez Wenecję. Stałe zagrożenie wyspy przez Turcję osmańską spowodowało modernizację umocnień Famagusty. Wenecjanie przekształcili stare mury w potężne umocnienia o wysokości ponad 15m i grubości prawie 8 m, których długość miała ponad 3,5 km. Wzmocniono je 15 bastionami przystosowanymi do użycia artylerii, a przed Bramą Limasolską zbudowano masywny ravelin.
W lipcu 1570 Turcy zaatakowali Cypr. Szybko opanowali najważniejsze miasta i twierdze. Największy opór stawiła Famagusta. Przez 10 miesięcy niewielki garnizon liczący około 5 tys. żołnierzy odpierał ataki ponad 200 tys. armii tureckiej. W siedmiu szturmach Turcy stracili prawie 80 tys. żołnierzy. Gdy okazało się, że Wenecja nie przyśle odsieczy, dowodzący obroną Marco Antonio Bragadino skapitulował. Turcy nie dotrzymali warunków kapitulacji wyrżnęli załogę, a dowódcy po obcięciu nosa i uszu żywcem obdarli ze skóry przed katedrą św. Mikołaja. W czasach osmańskich Famagusta straciła swe militarne znaczenie. W latach 1878-1960 miasto znajdowało się w brytyjskim protektoracie Cypru. Brytyjczycy osuszyli fosy aby zwalczać ryzyko malarii.
Obecnie Famagusta znajduje się w tureckiej części Cypru. Zachowane praktycznie w całości weneckie umocnienia otaczają Stare Miasto. O tym kto był ich budowniczym świadczą zachowane płaskorzeźby z lwem św. Marka, patrona Wenecji. Spacer po murach pozwala zobaczyć panoramę miasta z wieloma zachowanymi zabytkami.