Zamek w Nowym Korczynie

Książę Bolesław Wstydliwy około roku 1250 na lewym brzegu rzeki Nidy lokował miasto Nowy Korczyn. Jego rozwój przypadł na czasy króla Kazimierza Wielkiego. Monarcha był także fundatorem murowanego zamku o czym wspomina w swej kronice Janko z Czarnkowa.

Zamek zbudowano na prawym brzegu Nidy naprzeciw miasta. Późniejsze zniszczenia nie pozwalają na dokładne odtworzenie jego pierwotnego wyglądu. Zapewne powstał na planie regularnego czworoboku o czym świadczy istniejący do dziś ziemny nasyp. Zachowane opisy z lustracji wymieniają domy mieszkalne z wielkimi salami i komnatami królewskimi oraz liczne budynki gospodarcze. Do budowy zamku użyto w dolnych partiach kamienia wapiennego w wyższych cegły. Całe założenie otaczała fosa zasilana wodą z Nidy. Wjazd do zamku prowadził od strony miasta przez broniony wieżyczką most.

Po wstąpieniu na tron Polski Władysława Jagiełły Nowy Korczyn stał się jedną z ulubionych siedzib króla. Z jego inicjatywy w latach 1388-89 dokonano naprawy nadwątlonych murów. Następnie w latach 1403-08 rozbudowano zamek przeznaczając go na miejsce przechowywania skarbca królewskiego. Jednocześnie nadano mu charakter wygodnej rezydencji. W roku 1416 Nowy Korczyn stał się siedzibą starostwa. W tym okresie zamek bardzo często gościł królewski dwór oraz był miejscem licznych zjazdów.

Kolejnej rozbudowy zamku dokonał w latach 1515-32 Krzysztof Szydłowiecki. Lustracja wspomina że w części rezydencjonalnej znajdowało się około 80 komnat. Równie rozbudowana była część gospodarcza zamku. W południowym narożniku stała wieża wykorzystywana jako więzienie. Wymieniono także kaplicę mieszkanie pisarza grodzkiego oraz pomieszczenia gdzie przechowywano księgi grodzkie.

Kres świetności zamku przeniósł „potop” z roku 1655 oraz kolejny najazd Szwedów w roku 1702. Wspaniała niegdyś królewska siedziba została ograbiona a następnie spalona. Obiekt nie został odbudowany a niszczejące ruiny pod koniec wieku XVIII rozebrano na materiał budowlany.

Do naszych czasów nie zachowały się żadne widoczne na powierzchni ziemi pozostałości zamkowych murów.