Zamek w Chocianowcu

Podobno już pod koniec XII wieku w Chocianowcu znajdował się jakiś obiekt o charakterze obronnym. W XIV wieku na miejscu wcześniejszej budowli powstał murowany zamek. Niestety niewiele wiadomo o jego pierwotnym wyglądzie. Było to zapewne regularne założenie wzniesione na planie prostokąta, otoczone nawodnioną fosą i ziemnym wałem. Chocianów z pobliskim Chocianowcem przez wieki stanowiły jeden majątek i były w posiadaniu tych samych właścicieli. Ponieważ to Chocianów stanowił główną siedzibę, zamek w Chocianowcu miał mniejsze znaczenie i pełnił głównie funkcje administracyjne.

W wieku XVI miała miejsce renesansowa przebudowa, po której do dzisiaj zachowały się profilowane, kamienne obramienia okien na parterze. Kolejne przebudowy z wieków XVII, XVIII i końca XIX przekształciły obiekt w pałac pozbawiony cech obronnych. Przy wykorzystaniu starych, grubych murów powstał trójkondygnacyjny podpiwniczony budynek wsparty w narożach przyporami. Wejście znajdowało się od wschodu, zdobił je kamienny portal. Budynek zwieńczony był trzema dwukondygnacyjnymi szczytami i namiotowymi dachami. W roku 1935 pałac został zaadaptowany na siedzibę kobiecej służby pracy. Po zakończeniu II wojny światowej, częściowo uszkodzony obiekt przeznaczony został na szkołę. Użytkowany jednak był jedynie do roku 1955. Potem pozbawiony opieki niszczał i szybko uległ kompletnej dewastacji.

Obecnie po zamku w Chocianowcu pozostały jedynie porośnięte krzakami ruiny. Stoją wprawdzie jeszcze szczytowe ściany, ale niestety brak dachu przyspiesza ich niszczenie. Zamkowe wnętrza do dzisiaj zachowały układ z czasów renesansowej przebudowy. Widoczna jest, częściowo zasypana otaczająca niegdyś zamek fosa.