Pierwsza renesansowa budowla w Dukli powstała w XVI wieku, a jej fundatorem był Jan Jordan z Zakliczyna. Wzniesiony na planie prostokąta o wymiarach 16×24,5m, budynek posiadał dwie kondygnacje i przelotową sień. Nie ma pewności, czy otaczały go jakieś fortyfikacje, a jeżeli tak to jakie. Następni właściciele Dukli Zborowscy, Drohojewscy i Męcińscy doprowadzili rezydencję do upadku. Dlatego kolejny właściciel Franciszek Bernard Mniszech w latach 1636-38 dokonuje rozbudowy. W jej wyniku dostawiono od zachodniej strony nowy budynek, a całość otoczono fortyfikacjami bastionowymi. Wzniesione na planie kwadratu, posiadały cztery narożne bastiony połączone murami kurtynowymi.

W latach 1764-65 Jerzy Wandalin Mniszech piastujący urzędy marszałka nadwornego koronnego, starosty generalnego wielkopolskiego i kasztelana krakowskiego, przeprowadza kolejną przebudowę rodowej siedziby. Jednopiętrowy budynek zostaje powiększony i nadbudowany o jedną kondygnację. Powstaje w ten sposób pałac na planie kwadratu, kryty mansardowym dachem. Po bokach pałacu na miejscu dawnych bastionów, wzniesione zostają dwie okazałe oficyny. Pozostałe fortyfikacje bastionowe zostają rozebrane, w ich miejsce założono park w stylu ogrodu francuskiego z basenami wodnymi i szpalerami drzew. Wiek XVIII to okres świetności dukielskiej rezydencji. Jej właściciele gromadzą pokaźną bibliotekę oraz kolekcję obrazów. W pałacu funkcjonuje teatr, przez co miejsce staje się centrum życia towarzyskiego.

W roku 1779 córka Mmiszchów Maria Józefa Szczęsna Potocka sprzedaje Duklę. W wyniku kolejnych zmian właścicieli, pałac trafia w ręce rodziny Męcińskich. Wiek XIX jest mniej dla niego szczęśliwy. W roku 1821 trawi go pożar, a w 1849 zostaje splądrowany przez wojska rosyjskie. Nigdy nie odzyskuje dawnego splendoru mimo podjętej przez Adama Męcińskiego w 1875 odbudowy.

Po zakończeniu II wojny światowej uszkodzony pałac zostaje odrestaurowany i zaadaptowany do celów muzealnych. Obecny późnobarokowy wygląd założenia pałacowego nie uległ praktycznie zmianie, od czasu jego XVIII-wiecznej przebudowy. Obiekt jest udostępniony turystom, a w jego wnętrzach ma siedzibę Muzeum Historyczne w Dukli.